W pierwszej Księdze Pisma świętego napotykamy na opis stworzenia świata, który krążył po ówczesnym świecie babilońskim i zawierał opis stworzenia świata w ośmiu dniach. Autor Pisma św. wykorzystał go, dla przekazania nam prawd teologicznych, a nie związanych z prawami fizyki czy astronomii.

Stworzył z tego opisu zupełnie inny wykład i dla osiągnięcia przesłania nadprzyrodzonego, najpierw opatrzył ten piękny opis wstępem i w nim zawarł natchnioną pierwszą prawdę, że
1. Bóg jest jeden i On stworzył wszystko.
2. Zachowując to, co było przypisane do pierwszego dnia i czwartego powiedział jasno, że nad dziełem Boga w tych dniach stworzonym człowiek nie ma władzy.
3. Natomiast na dziełami stworzonymi w drugim, trzecim, piątym i szóstym człowiek ma władzę i ma te dzieła czynić sobie poddanymi.
4. Następnie stwierdzi, że tzw. dni to nie miara czasu w naszym zrozumieniu, to tajemnica.
5. Jest tu jeszcze jedno ważne przesłanie zawarte w dniu siódmym, mianowicie przykazanie świętowania dnia siódmego. Gdy człowiek będzie go święcił to może panować nad prawami nieubłagalnego upływu czasu i o tym jak to ma robić powiemy sobie więcej. Możemy jednak przez właściwe rozumienie dnia świętego zdobyć władzę nad czasem i wejść do Bożego pokoju !!!
O ile rzeczy będą „przykryte” liturgią, wtedy możemy wejść do Bożego pokoju. Wchodzimy do niego nie ze strachu ale z miłości do Stwórcy. Stad mamy też liturgię godzin.
Natomiast inne dni znaczą, że
a. człowiek został panem stworzenia,
b. choć przez grzech nie zawsze robi to dobrze.

Tylko w trzecim przykazaniu Bóg podkreślił nakaz słowem : pamiętaj !!! Wyj 20, 8. „Pamiętaj o dniu Szabatu, aby go uświęcić” Pp 5, 1.
1. Bo będziemy o nim często zapominać.
2. Czy nam coś brakuje?
3. Zachodni sposób myślenia nastawiony na wyczyn mówi nam jak oddaliliśmy się od tego pokoju.

1. Kontemplacją dzieła stworzenie świata
Sami wiemy jak ciężko nam zdobyć się na świętowanie nawet w porządku czysto ludzkim.
Stawiamy sobie pytanie:

a. Czy to takie ważne, by obchodzić imieniny ?
b. Jak ciężko mi było ludzi do tego przekonać.
c. Lepiej dajmy pieniądze do koperty i nie rozmyślajmy już o prezentach, bo to zakłada pewien trud.

Izraelici świętowali najkrócej trzy dni, czasem 10 i 14 dni. Bo chodziło w Izraelu o ich życie. Przeciętny Żyd mówił: to ja chcę celebrować z serca !!! Wspominał ten porządek,
gdy Bóg stworzył człowieka i powiedział, że to było bardzo dobre. Bóg mi dał ten świat, bym i ja w 7 dniu odpoczywał i poświęcił go i pobłogosławił. I nas Bóg woła do tego panowania nad czasem. Bóg dał sobie pewien dystans od tego co stworzył i to samo nas obowiązuje. Mam dystans od tego co zrobiłem w ciągu sześciu dni. Gdy ja się dystansuje to nie myślę o tych projektach, nie wysyłam sms-ów i podczas Mszy św. nie robię projektów na następny dzień.
Nawet nie myślę o tych europejskich projektach. Jak odpocząć w myślach? Słuchać swoje dzieci, bo jest tak mało dialogu. Trzeba wejść w święte słuchanie, słuchać i milczeć, nie wskakiwać w temat jak ktoś w telewizji. Słuchać swojej żony . . . Myśl skierowuję na wieczność. Nie rozmawiamy o tym jaki to ciężki będzie poniedziałek. Co to za niedziela, gdy przy jedzeniu myślimy o tym jaki to będzie ciężki nowy tydzień. Kto kocha swoje życie, to chce go pomnożyć. Gdy jestem ok z sobą, to chcę by inni też takimi byli.

My wkładamy wiele energii do rzeczy, których zmienić nie możemy. Zamiast dać włożyć siły do właściwych rzeczy.

a. Na przykład: wiele siły wkładacie w myślenie o pogodzie, i mówicie co by było, gdyby dzisiaj świeciło słońce !!! a potem nie macie siły by mnie słuchać.
b. Duchowa zasada: „Boże daj mi siły zmienić to, co zmienić mogę i daj mi cierpliwość znosić to czego zmienić nie mogę!
c. Boże daj mi mądrość rozróżnić te 2 rzeczy we właściwym czasie !!!
Tak mogę wypełnić ten nakaz!!! Żydzi dobrze rozumieją i wiedzą gdzie są te sytuacje należące do nich i czują nad sobą głos Boga: „nie myślcie sobie, że to co wy macie zrobić, Ja, Bóg zrobię za Was. Przed nami Czerwone Morze i teraz Ty coś musisz zrobić i my tylko możemy się modlić. I nie myśl, że Bóg za Ciebie będzie dziecko wychowywać !!! Albo, niech się miotła sama po podłodze rusza !!!
2. Wspomnieniem na wyzwolenie
Możemy otworzyć Księgę Kapłańską. /23, 4 – 8 i Lb 9, 1 nn/ Przeczytamy to aż dwa razy „pamiętaj, że byłeś w niewoli w Egipcie i dlatego kazał Ci Pan zachowywać święty dzień.” Wspominali wyzwolenie z grzechu. Dla Boga to jest ważna rzecz. Bóg chce byśmy to wspominali. A teraz „nie kradnę”, i co tu wspominać. Gdy wspominamy to mamy być za to wdzięczni i mówić: czczę Ciebie Boże. To jak z Marią Magdaleną ona bardzo miłowała, miała co wspominać. Gdy ja nie mam takich momentów jak ona, to mi się wydaje, że nie mogę wychwalać Boga. Płytkie wychwalanie to nie dlatego żeśmy słabi grzesznicy, ale brak nam Ducha Świętego, Który nam pomoże zobaczyć prawdę o naszej niewoli.

Normalny Żyd Wie, że on tam jest, tam gdzie rozgrywa się przejście przez Morze Czerwone. Powie: Ja tam byłem! Ja teraz pod kierunkiem Mojżesza idę na wolność!!! To nie jest takie wspominanie „na niby”, albo „jak gdyby”. Ale ja teraz, to przeżywam, teraz moją rodzinę Bóg wyzwolił i ja to widzę. Ty widzisz, że Bóg wyzwala naród, od wojny itd. Ktoś z młodych powie ci: co ja mam wspólnego z tym, że się komunizm upadł.To takie kapryśne wypowiedzi młodych !!!
3. Wspomnieniem na zawarte Przymierze
To znak przymierza. W Niedzielę Bóg mi to przypomina. W Księdze Wyjścia /31, 13./ czytamy: „powiedz Izraelitom … bo ono jest znakiem między mną a wami. … ja was
uświęcam”. Dokładnie zawrzeć przymierze znaczyło: „Przeciąć przymierze”. Dwie osoby nacinały kawałek skóry i przykładały go do partnera i przeżywali moment, w którym
mieszała się ich krew, a potem przecięte miejsce zabliźniało się i stanowiło trwałą pamiątkę. Patrząc na tę bliznę partnerzy przymierza wracali pamięcią do tego momentu i
odnawiali wolę życia w wierności zawartemu przymierzu. I dlatego nasz Pan Jezus patrzy na swe blizny w niebie i mówi ja dotrzymuję przymierza, a gdzie są partnerzy, co oni w niedzielę robią, czy to wspominają? Ezechiel mówi: /20, 12/. „niech wiedzą, …. Ja ich uświęcam”! Jak byśmy chcieli się inaczej uświęcić, jak tylko przez moc Boga ? Czy jest inny sposób ? To jest znak Przymierza ? Czy nie widzimy, że diabeł nam to kradnie? Znakiem uświęcenie jest moment, gdy jesteśmy razem ze sobą !! Trzeba powiedzieć, że przez nie dotrzymywanie pokoju niedzielnego, ty masz niektóre problemy. Bo nie dotrzymujesz przymierza niedzieli i nie wiesz dlaczego Ci się nie szczęści!!!
Wyobraź sobie zakochanych, on w jej objęciach, a tu nagle ukochany odchodzi, zostawia ją na ławce, bo ma sms - a. My to samo robimy w niedzielę, bo zostawiamy Boga a
załatwiamy swoje sprawy.
4. Wspomnieniem na czas odpoczynku
Wyj 16, 30. Mówi nam: „niech …nikt nie wychodzi ze swojego miejsca” Ortodoksyjni Żydzi to trochę przesadzili ten nakaz opuszczania miejsca.
Czym nie jest?
To nie odpoczynek wakacyjny, to nie słuchanie muzyki. Gdy Bóg nas woła do odpoczynku, ty nie możesz pozwolić, by Ci ludzie służyli, dla uzyskania twojego odpoczynku, np. jesteś nad morzem, a inni latają dokoła Ciebie !!! Gdy ludzie latają koło ciebie, to jest urlop a nie świętowanie niedzieli. nie możesz ich używać dla niedzieli. To nie pizza i pływalnia i jeszcze inne wesołe miasteczka, i myślimy, że to był dzień Pana.
Wnioski
Ma być to czas dla rodziny i dla babki i dziadka i ile tych kroków narobisz? Jezus Chrystus nawiązał do szabatu i powiedział, że Bóg jest Panem Szabatu.
I że człowiek nie jest dla szabatu… Obyśmy tak chcieli zachowywać szabat jak on: wspominać Dzieło Stworzenia. On wie jak to się ma czcić. A faryzeusze nienawidzili Go:
„chodźcie w inne dni się leczyć! A Jezus spokojnie odpowiada: wy nie wiecie po co jest „sobota”. A kiedy miałbym uzdrawiać jak nie w sobotę ? Kiedy miałbym pokazać tę moc stworzenia, jak nie w sobotę ? A kiedy człowiek ma powrócić do harmonii ze Stwórcą, z rodziną i krewnymi jak nie w niedzielę? Nie wiecie co się czci w sobotę, by się objawiła moc Boga?
Przy jednym przykładzie się zatrzymamy: Jezus powiedział: /zob Łk 14, 5./„kiedy wam syn albo wół wpadnie do studni w dzień Szabatu, to co macie zrobić ?” To samo Jezus powiedział, gdy uzdrowił człowieka mającego uschłą rękę /zob. Mt 12, 9/.

Żydzi wiedzieli, że Zakon jest dany dla jednej rzeczy: by zachować życie !!! Jak na przykład kobieta rodząca wzywa cię do szpitala ? A taki Żyd, który rozumie te rzeczy, to wie, że on musi złamać prawo zakazu opuszczania miejsca i prawo zakazujące pracę w dzień szabatu.

Wnioski
1. Poinformowanie bliskich, że nie będzie się wysyłało wiadomości służbowych, planów na poniedziałek itp. to proces i na to poświęć trochę czasu.
2. Zwolnienie się z pracy w niedzielę to też proces i warto starać się o zmianę dni pracy.
3. Przygotowanie posiłków na niedzielę, to też proces i należy zmierzać do tego, by nie chodzić po restauracjach a w domu przygotować wiele produktów w sobotę, by np. w niedzielę tylko podgrzewać.
4. Rozmowy z rodziną i krewnymi zmierzają do ocalenia rodziny. Poza tym dobrze jest zaplanować wspólne oglądanie filmu.
5. Wiele mówiło się o „zasiadaniu rodziny”, czy małżeństwa i doszliśmy do doskonałej formy polegającej na przygotowaniu na piśmie w skrócie kilkunastu dobrych rzeczy, które w minionym tygodniu Pan pozwolił mi zrobić, to pewne dary otrzymane od Pana, dobrze jest zapisywać to wieczorem w swoim pamiętniku, lub na karteczce, by tych dobrych rzeczy nie szukać w niedzielę, tylko mieć już kartkę gotową na moment zasiadania. Gdy ktoś się dzieli to słuchamy i nie krytykujemy tego co on powiedział. Nieraz dana osoba może mieć te same dary co druga osoba, to nie przeszkadza, że będą powtórki. /np. dostałem awans w pracy, raz przyjechałem do domu o 2 godziny szybciej, miałem dobre wyniki badania krwi, dziecko powie, że na zajęcia fizyczne nareszcie chodzę z przyjemnością: można dodać na końcu dwa niepowodzenia i za to się rodzina pomodli, potem mówi następna osoba, słuchamy się nawzajem a nie dyskutujemy. Na końcu modlitwa i piosenka. Amen.