Powołana do relacji

Kobieta w Kościele? Kobieta w ewangelizacji?
Czy w ogóle jest sens, aby w jakiś szczególny sposób oddzielać rolę kobiety w tym zakresie od roli mężczyzny? Przecież Bóg stworzył człowieka..

Powołana do relacji

 

Kobieta w Kościele? Kobieta w ewangelizacji?
Czy w ogóle jest sens, aby w jakiś szczególny sposób oddzielać rolę kobiety w tym zakresie od roli mężczyzny? Przecież Bóg stworzył człowieka na swój obraz, czyli zarówno mężczyźni jak i kobiety są do Niego podobni. A jednak te różnice są pomimo tego podobieństwa. Skoro są różnice, to również jest inny sposób w przeżywaniu wielu spraw także w działaniu na polu ewangelizacji.

Te różnice moim zdaniem wypływają z tego, że Bóg stworzył nas w różny sposób. Mężczyzna został ulepiony z prochu ziemi, natomiast kobieta została zbudowana z boku (żebra) mężczyzny. Nie z żadnej ziemi, ani z prochu, ani z jakiejkolwiek rzeczy martwej. I tu zaczyna się cała historia związana z fenomenem kobiet. Myślę, że tu tkwi tajemnica tego, że kobiety są mistrzyniami relacji, ponieważ czują, przeżywają wszystko w zupełnie inny sposób. Bóg złożył w sercu kobiety wyjątkowe pragnienie miłości, czułość, pragnienie obdarzania miłością i uczenia miłości (także mężczyznę); stworzył ją do relacji.

Jak to się ma do ewangelizacji?
Otóż sama ewangelizacja to nie jakieś hasło, ani zadanie, tylko zaproszenie do wyjątkowej relacji. Beż tej relacji z Bogiem, który tęskni za człowiekiem możemy mówić jedynie o jakiejś manipulacji czy propagandzie. A tu nie chodzi o przekonanie czy nakłonienie do czegoś, ale o autentyczne spotkanie żywego Jezusa.

Skoro chodzi o relację, to tutaj jest niesamowita przestrzeń właśnie dla nas kobiet. Ile razy my odbieramy nasz świat poprzez to, co czujemy, jak przeżywamy. A skoro Bóg jest Miłością, to bez uczucia nie można o tym mówić ani tego doświadczyć. Dlatego ja poznałam Boga dzięki moim uczuciom. Na religii, jako młoda dziewczyna poznawałam wiedzę o Bogu. Był to dobry czas, jednak w żaden sposób nie zmieniał mojego życia. Aż do czasu, kiedy byłam na jednych rekolekcjach i tam w czasie wieczornej modlitwy coś się nie wydarzyło. Skoro była modlitwa to tak się złożyło, że był tam też i Bóg. On wiedział, że ja mam tylko wiedzę, ale w zupełności Go nie znam. I postanowił się przedstawić J Jak może się przedstawić Miłość – wtedy, kiedy poczujesz się całkowicie kochana, tak bez żadnych warunków, bez żadnego ale… Ja właśnie wtedy przeżyłam moment, kiedy Bóg moje serce zalał swoją miłością, tak bardzo, że nie miałam żadnych wątpliwości. Tak może kochać tylko ON.

Może ktoś mi powie, że są to tylko emocje jakiejś nastolatki, ale przedstaw mi „emocje”, które zmieniają życie. Skoro Bóg tak realnie kocha, to chciałam mieć z Nim taką właśnie prawdziwą relację. Chciałam Go coraz lepiej poznać, więc sięgnęłam po Jego Słowo. A tam czytałam dalej:

Księga Ozeasza 11, 4 „Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.”

Przecież to o mnie! Właśnie tak się czułam. To sam Bóg pociągnął mnie ludzkimi więzami.

Dlatego dzisiaj moja pasją jest mówienie o Bogu, który kocha, który tęskni za każdym z nas i który szuka sposobu, aby się z nami spotkać. Do każdego z nas Bóg inaczej przemawia, ale nigdy nie rezygnuje! Tak jak kobieta, która przytula do swego policzka niemowlę, tak Bóg szuka sposobu, by nas przytulić.

Nie potrafię mówić o tym bez emocji
po prostu nie umiem. Wdziałam nie raz, jak ta prawda po prostu przemienia życie. Bóg wykorzystuje każdą okazję oraz każdą możliwość. Odkryłam niejednokrotnie, jak Bóg wykorzystuje kobiety właśnie do tego, aby mówić o Miłości, która przenika każdy mrok. Skoro stworzył nas właśnie z takimi emocjami, to nie jest jakaś pomyłka lecz całkowicie zamierzone działanie. Dlatego to kobieta jest tą, która potrafi budować relacje, potrafi zrozumieć, co mogą przeżywać inni, jak się czują, aby zanieść w tą przestrzeń Miłość, która niesie ukojenie.

Potrzebujemy relacji. Bez dobrych relacji nasze życie wypełnia beznadzieja. Kościół jest żywym ciałem, które ma serce. Tym sercem jest kobieta, która pokazuje, że jest tu miejsce dla każdego człowieka. Kochane kobiety, pozwólmy kochać się Bogu, takie jakie jesteśmy i pokażmy całemu światu, że Bóg tęskni za relacją z nami, bo kocha.

Zuzia Agnieszka Zuzelska